Sznurowadła

"Tęsknię, choć wiem, nie powinienem.

Zostałem sam, jak stoję.

Z rozsznurowanymi butami.

Mam pełen słoik słonych wspomnień. O Tobie."

Z tą różnicą, że ja nie tęsknię. Reszta się zgadza.

Marzenia

Tkwiąc w cyklu rozważań "Życie przetwarzam" (nazwa zaczerpnięta od nieznośnej lekkości;-), zadałam sobie dziś pytanie, co jeszcze chciałabym zrobić, gdyby zostało mi niewiele czasu na tym ziemskim padole.

Wbrew pozorom, nie marzy mi się lot w kosmos, zdobycie Kilimandżaro czy podróż dookoła świata.

Ku memu zaskoczeniu odpowiedź przyszła z zadziwiającą łatwością: poświęcić jak nawięcej czasu osobom mi bliskim. Z rzeczy bardziej prozaicznych wymarzyłam sobie kurs lepienia garnków i wyścig gokartowy. No i VW New Beetle w rozmiarze już nie resorakowym :)

Proste? Proste! Zatem do dzieła. 

Nowe życie

Nieuchronnie, wielkimi krokami zbliża się nowy rok. Pewnie nie miałoby to dla mnie większego znaczenia, gdyby nie fakt, że ten nowy rok będzie początkiem mojego Nowego Życia. Lepszego pytam? 

Może. Nie, na pewno lepszego!

Ale najpierw trzeba rozliczyć się ze Starym. Przejrzeć, zrozumieć, wyciągnąć wnioski. I raz na zawsze zamknąć.

A potem dążyć, aby było jak w piosence:

" Nigdy więcej z drogi nie skręce, bo przejąłem ster

zaciśnięte na nim me ręce, dokąd płynąć wiem

choć w oczy czasem wieje wiatr, a czasem jest go brak

Dopiero teraz czuję, że żyje, a zawsze chciałem żyć tak."

Oczekiwanie

"Czas już skończyć z oczekiwaniem na coś, co może nigdy nie przyjść".
Słowa głębokie w swej prostocie. Podążając za nimi, zastanawiam się dlaczego ludzie tak bardzo podporządkowują swoje życie oczekiwaniom? Dlaczego wciąż na coś czekają? Pragnienia, same w sobie, nie są niczym złym. Ale zatracając się w pragnieniach rzeczy jeszcze nieosiągniętych, gubimy znaczenie tego, co już posiadamy.
A przecież wszystko dzieje się tu i teraz. Przeszłość jest wspomnieniem, a przyszłość wielkim znakiem zapytania. Nigdy nie wiesz, czy nadejdzie. A skoro jutra może nie być, nie warto przepuścić żadnej chwili.
O ile świat byłby piękniejszy, gdybyśmy nauczyli się doceniać to, co mamy. Mówią, że na naukę nigdy nie jest za późno. Co Wy na to, aby zacząć od dziś?